Zaman ikimiz için biraz farklı işliyor

Ve bu durum özleme vaktimizi gittikçe uzatıyor 

Başka insanların bizim için geldiğine inandırıp

Bizim olanı aklımızdan atarak gerçeği unutturup

Canım kelimesinin samimiyetsizliği beni onu kullananlardan soğutuyor 

Artık arabayı eskisine göre daha yavaş sürüyorum

Babamdan önce ölürsem çok üzülecek çünkü 

Beni neden kimse düşünmüyor

Trafikte yeşil ışığın yanmasını sabırsızca beklerken 

Radyoyu kapatarak oturup sana bir şiir yazma istegi

Ve yayaları sanki hiç yaya olmayacakmışcasına ezme düşüncem 

Bir de seni, beni unutmuşken hayal etmesi

Bana her sabah alarmı erteleyerek uyuma güzelliği hakkını veriyor 

Bilmem anlatabiliyor muyum?

Karnım açken sinirli olma hakkımı 

Ben seni özlerken kullanıyorum