Sanki hep kalacakmış, hiç gitme ihtimali yok gibi bana her gün her saniye umut veriyordu

Halbuki daha 'seni sekizi yirmi yedi geçe ararım' diyip beş dakika sonra uyukluyordu

Zannederim buna ''kendine bağlamak'' deniyordu

Yoruyordu seveni, ama bir o kadar da eğlendiriyordu sevileni

Devamlı yeni planlar yapıyordu daha bir önceki gerçekleştirilmeden

Ve devamlı 'ben buradayım, yanındayım' alt metinli demeçlerini

Sevenin gözüne o kadar çok sokuyordu ki,

Seven giderek daha da korkuyordu sevilenin kaçıp gitme ihtimalinden

Tıpkı ''seni seviyorum'' kelimesinin söylendikçe kendinden uzaklaşması durumuna benzeyen.

Yarını düşünmekten bugünü sevemeyince insan,

Hayat tam bir ''offf bitse de gitsek'' olmuyor mu hocam?

Bir yerden sonra o kadar ''laylaylomgalibasanagöresevmeler'' li oluyor ki her şey

En sevdiğin yemek olan patlıcan musakkayı bile bitirmeden kalkıp gidiyorsun sofradan

Düşün ki sen patlıcan musakkayı bile yüzüstü bırakıyorsun

İki dakika önce ne dediğini unutan bir canlıya nasıl güveniyorsun?

Ama büyüyebilmek için arada göt edilmek de gerekiyor abisi

Düşenin götüne öyle sert bir tekme de senin vurman gerekiyor ki bazen,

Bir daha götünü yere sadece tuvaletini yaparken o kadar yaklaştırabilmeli düşen

Hep çilekli şeker yiyeceğine kendini inandırmaktan,

Araya serpiştirilmiş limonlu şekerler olduğunu unutabiliyor insan.

Şuan bir şarkı dinliyorum, ninni gibi geliyor ama

Aslında bana bir şeyler hatırlatıyor seninle ilgili, bu yüzden bu kadar sıradan

Aklından bir sayı tut, ne olduğunu biliyorum

Halbuki tek bildiğim şey, her saniyeye o sayıyı değiştiriyor olman kararsızlıktan

Ve sanki seni çokta tanıyor gibi konuşuyorum ya bilmiş bilmiş şuan

Aslında bildiğim tek şey, seni ne kadar da güzel tanımıyor olmam.